این روزها هیچ چیز جز حضور ناب تو، غبار آینه ام را پاک نمی کند!
هیچ چیز جز تکرار نام تو لب هایم را به حرف وا نمی دارد!
هیچ چیز جز عاشقانه های تو را دوست ندارم!
هیچ جز گرمای بودنت را نمی خواهم!

تو ...
تو که شبانه های بی خوابی من کنار منی!
تو که آرزوی محال منی!
گفته بودمت، نه؟!

دست هایت را به من بسپار ...
همین کفایت می کند مرا، نه؟!
دیگر هیچ چیز نمی تواند مهم باشد!

وقتی تو باشی و رویا و شبانه های لبخند و آغوش و ترانه ...
وقتی تو باشی و مهربانی بی دریغ تو
تو باشی و شب بوسه ها و امنیت کنار تو بودن!
هیچ چیز این جهان بی کرانه نمی تواند آن قدرها هم مهم باشد!

گاهی روی امتداد حضور من نفس بکش!
با لحظه های ناب دوست داشتن من بیامیز!

من دست نخورده ترین احساس هایم را
برای روز مبادای عشق بازی با تو احتکار کرده ام ...

هی تو ...
آهسته نگاه نکن!
بگذار آتش بگیرم با نگاه تو ...

در تمام خاطرم پخش شده ای!
گرد تو روی تمام ثانیه های بی تو بودنم نشسته!
زنده می شوم با تو ...

از پشت کدام پنجــــره باید

به انتظـــــار تــــــو نشست

تا قصــــه انتظــــــار کــوتاه شود ؟!

من تمــــام پنجـــــره ها را به تماشای

عبور تــــــــو آزموده ام ...

چقدر این دوست‌داشتن‌های بی‌دلیل خوب است!

مثل همین باران نم نم
که هی می‌بارد ...
که هی امروز آرام و شمرده می‌بارد ...

اما تو که نباشی ...
زیر باران ...
با جای خالی ات چه کنم؟؟!!

بعضی وقت ها با تمام احساست کلمات رو ردیف می کنی و برای کسی می نویسی شان!
اما چند روز بعد، همان کلمات را سرد و بی روح جایی که انتظار نداری، از کسی که تصورش رو نمی کنی می شنوی و آزارت میدن!!
از دیروز دلگیرم! و از دیروز با خودم هزار بار زمزمه کرده م این خط های ساده رو ...

به گمانت برای قلبت دامی پهن کرده ام

تا عاشقت کنم!!

عزیزکم ...

کسی این گونه تا به حال ...

کلاغ هم نگرفته!!

نترس!

لبخند که می زنی

از پس رنج ها ...

چنان شیفته ام می کنی

که بهار را با مهربانی ات تاخت می زنم

و باز هم پیروزم!!

گاهی وقت ها یک جور می شود که یکی می آید توی زندگیت که از جنس تو نیست!
اما تو عاشقش می شوی!!

تا یک جایی هم پیش می روی، خیلی هم خوب پیش می روی، داغ، پرحرارت، پر از عشق.
لحظه هایت را با او زندگی می کنی.
بعد به یک جایی می رسی که از او می پرسی : من آیا تو را پر می کنم؟
و او می ماند که چه جوابی بدهد!!

حقیقت این است که نه! تو او را پر نمی کنی!
نه اینکه نخواهی.
برای اینکه نمی توانی!

تو دوستش داری، عشق می دهی، دوست داشتن می دهی، اما این ها کافی نیست!!

دلتنگی هایم که یکی دوتا نیست...

بخواهی بشماری تا فردا طول می کشد.!

تو که می دانی فردای من و تو

چقدر دیر میاید.

اما دست از من و دلتنگی هایم برندار

میدانی با آنها چه کاخ آرزوها ساخته ام...؟!

نمی دانم آدمی اول دلتنگ شد بعد روزهای تلخ را ساخت؟؟!!
یا این تلخی كشدار و موذی بود كه او را چنین دلتنگ می كرد؟؟!!

شاید هم روزهای بی حاصل و دلتنگی های آدم با هم متولد شده باشند!!

شاید آن زمان كه آدمی بر روی دیوار غارها نقش معشوق و شكار و جنگ را می كشید
یا رمه را به چرا می برد
روزهای گنگ و بی حاصلی داشت برای دلتنگی های خود!!
یا دلتنگی هایی برای روزهای ساکت و سردش!!

با تو که همسفرم

از کوره راه ها باکی نیست!

که تو تمام سهم من از زندگی هستی ...

دست هایم را رها نکن!

من به اشتیاق تو پا به جاده گذاشته ام!!